D U R M A

01
Dipun sami ambanting ing badanira,

nyudha dhahar lan guling,

darapon sudaa,

nepsu kang ngambra-ambra,

rerema ing tyasireki,

dadya sabarang, karyanira lestari.

02
Ing pangrawuh lair batin aja mamang,

yen sira wus udani,

mring sariranira,

lamun ana kang Murba,

masesa ing alam kabir,

dadi sabarang, pakaryanira ugi.

03
Bener luput ala becik lawan beja,

cilaka mapan saking,

ing badan priyangga,

dudu saking wong liya,

mulane den ngati-ati,

sakeh dirgama,

singgahana den eling.

04
Apan ana sesiku telung prakara,

nanging gedhe pribadi,

puniki lilira,

yokang telung prakara,

poma ywa nggunggung sireki,

sarta lan aja, nacat kepati pati.